Dowiedz się więcej o mnie…

Wykształcenie psychologiczne

Jestem absolwentką Psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Specjalizowałam się w kierunkach Psychoterapia Zaburzeń Psychicznych oraz Animacja Społeczności Lokalnych. Działałam aktywnie w Kole naukowym “Przywiązanie”. Zajmowałam się tam głównie wczesną relacją dziecka z rodzicem, szczególnie z ojcem.

John Bowlby i jego następcy tworzący Teorię Więzi/ Przywiązania (Attachment) odkryli, że więzi międzyludzkie i miłość są tak potrzebne do życia jak tlen czy woda. Bez nich, człowiek umiera, a niesatysfakcjonujące relacje są źródłem dojmującego cierpienia. Uwypuklili znaczenie bliskich więzi dla funkcjonowania zarówno dzieci jak i dorosłych. Wskazali także, w jaki sposób poprawiać relacje i czerpać z nich głęboką satysfakcję.

Ukończyłam studia podyplomowe w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Poznaniu na kierunku Coaching z elementami Psychologii.

Jestem w trakcie czteroletniej szkoły Psychoterapii Egzystencjalnej w Stowarzyszeniu Analizy Egzystencjalnej GLE Polska.

Jestem praktykiem Modelu Neuro Afektywno Relacyjnego NeuroAffective Relational Model (NARM), współcześnie rozwijanej terapii traumy złożonej w tym rozwojowej. To osadzona w ciele, nie katarktyczna i nie regresyjna, fenomenologiczna metoda, która odnosi się do kwestii tożsamości i świadomości siebie – tego, kim naprawdę jesteśmy pod wyuczonymi wzorcami i strategiami odnoszenia się do siebie i świata.

Ukończyłam flagowy kurs - Teoria Poliwagalna: Bezpieczeństwo, Połączenie i Ludzkie Doświadczenie zorganizowany przez Polyvagal Institute USA we współpracy z Polskim Instytutem Poliwagalnym.

Doświadczenie psychologiczne

Prowadzę sesje w Poznaniu, Biedrusku i Obornikach.

Jestem po kilkunastoletniej własnej psychoterapii, a także aktualnie w ciągłym procesie nauki i superwizji.

Przez kilka lat pracowałam także w ramach warsztatów rozwojowych, głównie w zakresie równowagi work-life oraz przeciwdziałania wypaleniu.

Szkolenia

Stale poszerzam swoją wiedzę. Brałam udział między innymi w szkoleniach:

• Jak pracować z osobami transpłciowymi i niebinarnymi - dysforia płciowa, niezgodność płciowa i proces korekty płci realizowanym przez Szkoła Psychoterapii Dialog - dawniej MABOR.

• Integracyjna psychoterapia C-PTSD i zaburzeń dysocjacyjnych prowadzonym przez Kathy Steele realizowanym przez Uczę się ACT.

• Jak dobrze przeprowadzić wywiad grupowy? realizowanym przez Regionalny Ośrodek Pomocy Psychicznej w Poznaniu.

• Podstawy psychosomatyki dla pedagogów i psychologów realizowanym przez Instytut Pomocy Profesjonalnej w Poznaniu.

• Psychoterapia Par w nurcie Analizy Egzystencjalnej prowadzone przez Susanne Piotner organizowane przez Stowarzyszenie Analizy Egzystencjalnej GLE Polska

Zainteresowania

Psychologia to bardzo rozległa dziedzina. W jej obrębie zgłębiam znaczenie bliskich relacji dla rozwoju i funkcjonowania ludzi, istotę poczucia bezpieczeństwa i lęku. Ciągle doszkalam się także z tematu znaczenia wczesnych, dziecięcych doświadczeń dla funkcjonowania ludzi w dorosłym życiu. Poznaję mechanizmy różnorodnych, często zawiłych trudności, jakich doświadczają dorośli, którym środowiska rozwojowe nie dostarczały wystarczającej troski, opieki, dostrojenia emocjonalnego czy wsparcia. W tym zakresie poznaję zagadnienia Neuroafektywno - relacyjnego modelu (NARM Neuro - Affective Relational Model). Jego charakterystyczne cechy to praca na zasobach, prowadzenie niekatarktycznego i nieregresywnego procesu samoregulacji, poznawania siebie i odkrywania autentycznego Self. System ten jest oparty także na pracy z ciałem i wprowadzaniu zmian zarówno w osi top-down (tradycyjne metody oparte o rozmowę i refleksję) jak i bottom-up (praca z ciałem, uświadamianie odczuć, regulacja organizmu). Metoda ta dedykowana jest głównie do pracy osób z traumą złożoną (C-PTSD), a więc relacyjną, międzygeneracyjną i społeczną. Okazuje się bowiem, że dla malutkiego dziecka, którym kiedyś byliśmy, nawet niewielkie zakłócenia homeostazy mogą zostawiać ślad w odczuwaniu siebie i świata oraz zachowaniu na całe życie. Kluczowe jest tu pojęcie kontaktu z sobą, z innymi ludźmi i światem.

Lifecoaching to dla mnie dążenie do większej autentyczności. To odkrywanie prawdziwego Ja, pełnego życia i witalności, które często skryte jest pod maską identyfikacji i innych, czasem nieskutecznych i trudnych sposobów na radzenie sobie z rzeczywistością.

Ważnym tematem, którym się zajmuję jest także proces zmiany, tak istotny w coachingu. Umiejętność celnego określenia tego na czym Ci zależy oraz dokładna analiza wielorakich, często ukrytych czynników, które utrzymują obecny stan, umożliwiają łagodne przejście do miejsca, w którym chcesz się znaleźć. Tego rodzaju zmiana nie jest wymuszona i krótkotrwała, a naturalna i utrzymująca się przez długi okres.

Liderka społeczna

Od 7 lat działam na różnych płaszczyznach jako społeczniczka (ah te feminatywy).  Tu pełniłam wielorakie funkcje i role. Byłam osobą planującą i realizującą projekty jako koordynatorka, doradczyni i animatorka. Byłam organizatorką i realizatorką wielu różnorodnych wydarzeń, inicjatyw, festynów, warsztatów oraz spotkań. Od kilku lat działam także z ramienia podmiotu udzielającego dotacji.

Samorząd

Przez 3 lata byłam przewodniczącą zarządu osiedla. W tej działalności nauczyłam się tego, że polityka to nie mój świat. Nauczyłam się także tego, jak współpracować z różnorodnymi osobami i grupami oraz jak ważne jest poznanie potrzeb i budowanie interwencji w oparciu o rzetelną i trafną diagnozę.

Doświadczenie

Przez kilka lat pracowałam jako “house manager” ogarniając czworo latorośli, dom i wszystko co pomiędzy i wokół. Pracę zawodową zaczęłam jako koordynatorka projektów społecznych, doradczyni i prowadząca warsztaty w Poznańskim Parku Naukowo - Technologicznym. Byłam też doradczynią i animatorką w projekcie związanym z tworzeniem Rad Działalności Pożytku Publicznego w Centrum PISOP. W latach 2016 - 2023 pracowałam w Lokalnej Grupie Działania. Razem z zespołem wspaniałych kobiet realizowałyśmy różnorodne projekty społeczne na rzecz rozwoju wsi i  wspierania liderów.

I co jeszcze?

Kocham taniec, wodę o każdej porze roku, wyjścia do lasu i rozmowy o tym, co najważniejsze. Dostrzegam niuanse i zawiłości. Uważam, że nie ma jednego “dobrego” przepisu na szczęście, którego ciągle szukam.